Bijna 16 jaar later, hetzelfde broodbeleg.
Heimwee. Je verwacht het niet en dan ineens word je ermee geconfronteerd.
Na een flinke val ga je slapen met schaafwonden op je gezicht en wanneer je wakker wordt heb je je schild verruild voor de daaronder schuilende kwetsbaarheid. Je gezicht is opgezwollen en ziet er gehavend uit.
Deze ochtend werd ik wakker met een ongelukkig gevoel in m’n lijf. Hetzelfde gevoel dat ik kende van wanneer ik vroeger als klein meisje ziek was. Het gevoel dat ik had ervaren toen ik ziek wakker werd op mijn achtste verjaardag. Mijn zorgzame oudste broer schoot die ochtend zijn kleine zusje te hulp. Hij kwam naast het bed zitten, depte mijn hoofd af met een koud washandje en bracht me een toastje met mijn favoriete broodbeleg.
Vandaag werd ik wakker in Noorwegen. Ver van mijn broer, ver van mijn veilige coconnetje. Mijn veilige coconnetje had ik verruild voor een avontuur in Noorwegen.
Noorwegen. Tot nu toe heb ik sinds mijn aankomst leren skiën, van een rode piste geskied (zowel op Fjellski’s als Alpine ski’s), succesvol en minder succesvol off-piste geskied, met Noorse winter condities overnacht in een tent met een temperatuur van rond de -15 graden, sociale ongemakken ervaren, geklommen op een klimmuur, ben ik op mijn Fjellski’s van een ski-jump gelanceerd om na een halve onbedoelde backflip op mijn nek in de sneeuw te belandden en ben ik gisteren in een kano van een speciaal daarvoor gemaakte piste afgevaren waarna diezelfde kano meerdere keren over de kop sloeg en mijn gezicht kennismaakte met de nogal ijzige piste. Noorwegen.
Noorwegen, een plek waar ik dingen doe waar ik in mijn leven niet eens over na zou denken. Friluftsliv, het gevoel dat op m’n pad komt door het weer in aanraking komen met de natuur. Deze keuze? Mezelf de ruimte en de kans gunnen om mijn eigen positie te bepalen.
Naast alle voor mij uitdagende gebeurtenissen, betekent deze periode voor mij nog een heleboel meer.
Noorwegen. Een plek waar ik de ruimte heb de rust in mezelf en mijn eigen behoeften te leren kennen. Zo volg ik hier Yoga lessen waarin ik in aanraking kom met mijn innerlijk kind en lichaam, heb ik meer ruimte voor mijn creatieve outlet en laat ik me af en toe in het Fjord zakken om mijn hele lichaam te doen tintelen en te kunnen genieten van het koude water die me met haar vloeibaarheid ontspanning weet te bieden. Een plek waar ik de ruimte voel om mijn eigen hart weer te kunnen horen. Noorwegen.
Heimwee. Wanneer mijn grote broer er zelfs aan toe kan geven, moet ik er ook maar aan geloven.
